Toen ik aan een manuscript werkte vertelde ik aan een schrijfster dat ik me maar moeilijk op mijn werk kon focussen. Het schrijven verliep tergend traag en er zat amper regelmaat in. “Drink je alcohol?” vroeg ze me.
“Ja, toch wel.”
“Probeer er een tijdje mee te stoppen,” antwoordde ze.
Dit was vlak voor de zomer. Ik zou veel cocktails aan stadsstrandjes, pintjes op barbecues of gewoon thuis in de tuin rosé bij een mooie zonsondergang moeten missen. Ik dacht aan al die fantastische schrijvers zoals Hemingway, Kerouac, Bucowski en Carver die ook graag eentje dronken en ondertussen meesterwerken schreven. Deze excuses opsommend, vroeg ik me ook af hoeveel persoonlijkheid ik had als ik geen alcohol kon weigeren omdat ik dan minder spontaan & grappig of juist meer saai zou zijn. Daar komt nog eens bij dat ik geen meesterstuk had om mee uit te pakken, dus wat had ik te verliezen?
Ik besloot om de uitdaging met mezelf aan te gaan: ik zou de hele zomer lang mijn drinkgedrag aanpassen. Ik ontdekte op het internet dat een maand zonder alcohol al heel wat fantastische voordelen heeft:
- Je huid hydrateert beter. De rode vlekjes verdwijnen langzaam en je blijft met één huidtype op je gezicht achter. Bye bye foundation!
- Je verliest gewicht omdat alcohol je door een onevenwichtige suikerspiegel naar koolhydraten doet smachten en omdat alcohol caloriën bevat (7Kcal/gram)
- De suikerspiegel daalt ongeveer 16%
- Cholesterol (hartziektes) daalt 5%
- Betere nachtrust
- Alertheid
- Je spaart geld uit
“Mocht er een medicijn op de markt komen die dezelfde uitwerking heeft, dan zou dat miljoenen waard zijn,” zei professor Kevin Moore die in 2015 (pas!) een studiegroep begeleidde waarbij de patiënten een maand lang geen alcohol dronken1.
In België stierven 383 mannen en 159 vrouwen in 2012 aan de gevolgen van alcohol. Een onderzoek (2003!) toont aan dat de totale kost van alcoholmisbruik 6 miljard bedraagt2. Volgens het WHO hadden in 2012 wereldwijd 3,3 miljoen mensen een aan alcohol gerelateerde dood3. In landen met hoge inkomens drinken meer mensen alcohol terwijl de bevolking in landen met lage inkomens vooral de negatieve gevolgen zoals ziektes en verslaving voelen omdat er geen (sociaal) vangnet of ziekteverzekering voorhanden is.
De reden waarom ik dit vermeld is omdat ik me afvraag waarom de overheid geen sensibiliseringscampagnes opstart en waarom er zo weinig onderzoek is naar de positieve gevolgen van stoppen met alcohol drinken?
Elke gelegenheid…
Maar nu terug naar mijn eigen experiment. Ik was heel blij dat homemade Iced Teas die zomer trendy waren. Ze zien eruit als een cocktail en smaken niet zo anders dan de dure, fancy cocktails die ik af en toe drink. In tegenstelling tot wat de kranten schreven merkte ik weinig verschil die eerste maand. Ik was nochtans gewend om goed te drinken… Eentje is geentje, toch? Ik ken mijn limieten niet altijd goed na enkele biertjes of wijntjes dus ja. Ik denk dat ik gemiddeld toch wel aan 21 eenheden per week zat. En dat terwijl ik thuis amper alcohol dronk. De gelegenheden in een land als België zijn dan ook oneindig: babyborrels, trouwen, kerstmarkten, verjaardagen, festivals, pensioenfeestjes, vrienden die op wereldreis vertrekken, diners met de familie, met vrienden, met mijn man, afterworkfeestjes, terrasjesweer, druilerig weer, kermis in het dorp,… En neen, lid zijn van een lokale sportvereniging is niet altijd een gezond idee. Zeker niet wat ploegsporten betreft.
Het was pas na een maand dat ik enkele veranderingen opmerkte. Mijn gedachten werden meer helder en ik kon een meer technisch gesprek over economie & politiek volgen. Nog een paar weken later moest ik toegeven dat ik veel beter sliep: zowel in slaap vallen als opstaan verliep een stuk vlotter. Mijn lichaam wist me duidelijk te maken wanneer het tijd was om te gaan slapen, iets wat niet het geval is als je aan een toog zit te boemelen. Ik begon mijn huis vaker op te ruimen en vond eindelijk de moed om voor mijn man ingewikkelde veganistische recepten uit te testen zodat die ook eens wat anders kreeg dan voorverpakte tofu & seitan. Ik grapte met hem dat indien iedereen zou stoppen met alcohol drinken, de economie met 30% zou stijgen en bedacht dat als we met ons allen wat meer zelfdiscipline zouden kunnen opleggen, we als gewone mensch op die manier een gezonder & gefocust leven zou kunnen leiden én de industrie op een meer efficiënte manier tot meer humane marketingstrategieën zouden kunnen dwingen.
Wat mij het meest raakte na drie alcoholvrije maanden is dat ik het helemaal niet meer vervelend vond om op feestjes en terrasjes alcohol af te slaan, geef mij maar iets fris! Het bewijs dat ik geen probleemdrinker was, yes, en ik lapte er zelfs een vierde maand bij! Maar wat ik eigenlijk wil zeggen is dat dit voor mij bewees dat we onze hersenen zo kunnen conditioneren dat ze voor ons gaan werken en niet omgekeerd (hersenen, jij & ik dus, kiezen altijd de gemakkelijkste oplossing). Ik kon me niet wegsteken achter het feit dat het in mijn karakter of genen zat.
Ik bedacht dat als we met ons allen, onszelf wat meer zelfdiscipline zouden opleggen, we als gewone mens op die manier een gezonder & gefocust leven zouden kunnen leiden én de industrie op een meer efficiënte manier tot meer humane marketingstrategieën zouden kunnen dwingen.
Ik vond dit een ongelofelijke gedachte. Wat als we allemaal gezonder gaan eten & drinken, meer gaan sporten of meer gaan lezen, dingen uitpluizen? Net zoals met onze hersenen zouden we op die manier de farmaceutische bedrijven, de tabaksindustrie en de media voor ons laten werken want we zouden ze niet echt meer nodig hebben. Want op dit moment draaien die industrieën op ziektes en verslavingen die ze vaak zelf in de hand werken door op steeds geniepiger manieren misbruik van onze driften te maken. Michael Foley legt in zijn boek Absurde overvloed het verschil tussen temperament en karakter uit:
” We kunnen ervoor kiezen om in te gaan tegen wat ons temperament ons wil laten doen, en als we maar lang genoeg op een bepaalde manier anders handelen, zal het nieuwe gedrag zijn eigen hersenverbindingen maken 4″
We hebben een keuze. Dat begreep ik al sinds mijn reizen in India & Nepal waar boeddhisten & Hindoes via dagelijkse meditatie hun geest trachten te controleren, maar in België stond ik daar nog amper bij stil (ratrace & stress). De wetenschappelijke benadering over de connecties die hersenen kunnen maken en mijn eigen ervaringen lieten me inzien dat er licht is aan het einde van de tunnel. We hebben een keuze… Als we willen. Maar die komt niet zomaar uit de lucht gevallen: dit is zelfdiscipline 2.0 ( want ook slechte gewoontes veranderen de hersenen… Hersenen kiezen liever voor ontkenning & verwerping van onze verslavingen & angsten eerder dan voor observatie & zelfdiscipline).
Dus de grootste overwinning voor mij, na vier maanden icetea, water en koffie, was het besef dat ik een keuze had en het besef dat als gewone mensen de focus naar zichzelf verplaatsen ipv naar de maatschappij, hun geloof of genen, ze tot grote dingen in staat zijn.
Ik wil graag eindigen met een laatste positieve uitkomst: na enkele maanden bleek ik ook een pak minder emotioneel of geërgerd te reageren op bvb. kortzichtige ambtenaren of overgestresseerde, veeleisende mensen. Zelfs achter het stuur (oh, ja) bleek ik minder opgefokt tegenover ‘middenvakkers’ en mensen-die nooit-hun-achteruitkijkspiegel-gebruiken. Dit, mijn lieve lezer, is vrijheid: Geen tijd verspillen aan fucking woede.