KEN

Er zijn zo van die mensen die nooit plooien. Hedendaagse huzaren die in hun eigen kracht geloven. Bij Ken mag je dat gerust letterlijk nemen. Hij pendelt iedere maand in weer en wind zo’n slordige duizend kilometer bij elkaar… Met de fiets. Ik voel me officieel een mietje.

My God! Waarom?

“Ik geloof in de kracht van de mens. We zijn een sterk ras en ik geloof dat ons lichaam zich snel kan herstellen. We kiezen maar al te vaak voor de gemakkelijkste oplossing, wellicht omdat we minder en minder tijd hebben, maar vaak ook omdat we er niet meer bij stilstaan. Zo fiets ik iedere dag langs de Aldi in Merelbeke waar de wagens naast de parking parkeren, dichter bij de ingang. Als ik langs het fitnesscentrum rijd en iedereen vanalles zie liften en op een band zie lopen dan denk ik, sport buiten, het is gratis en gezonder.”
“Ik ben nogal een einzelganger en ik zal ook niet snel hulp vragen. Deze winter begon het te sneeuwen op de terugweg en ik strandde op 19 km van Merelbeke. Ik deed droge handschoenen aan en begon naar huis te stappen.”

Nie neute, nie pleuje?

“Inderdaad. Maar ik was wel blij toen een bestelwagen me oppikte. Een ex-coureur die me de les spelde, haha. Ik wil hiermee niet echt een boodschap meegeven al begrijp ik wel dat, doordat het voor velen er zo over is, er wel iets blijft hangen. Ik doe dit traject nu drie jaar en er zijn al een paar collega’s die (mee)fietsen vanaf Ternat (vrouw) en Liedekerke (man). Maar eigenlijk begon alles omdat ik in Schaarbeek werk en ik in Brussel-Noord altijd als een halve gek naar mijn aansluiting moest lopen. Als ik die miste had ik drie minuten om de volgende te halen, aan de andere kant van het station. Op stakingsdagen begon ik met wat testritjes. 57 km fietsen is toch het einde van de wereld niet, dacht ik.”
“Waar ik wel stil bij sta is het Co2- gehalte dat ik inadem. Maar onderzoek wijst uit dat de lucht binnen de wagen veel ongezonder is. Ik rijd een stuk langs de Dender waar de mist boven hangt en de vogels wakker worden en dat is toch altijd een mooi moment. Even later rijd ik onder de E40 door en als ik de wagens zie stilstaan ben ik toch blij dat ik buiten aan het sporten ben. De laatste honderd meter zijn wel het lastigst.”

De laatste hónderd méter? Echt, allez gij!

“Haha, dat is een steil stuk waar alle wagens stil staan. Vies om in te ademen. Maar in die drie jaar tijd zie ik toch al meer fietsers in Brussel, ook van buiten de stad. Mensen die wellicht ook vanuit een frustratie of idealisme met de fiets rijden dus het zou goed zijn moesten er wat meer fietsautostrades aangelegd worden, dan zouden er nog een pak meer mensen beginnen te fietsen én zouden slaperige chauffeurs zich meer bewust zijn van fietsers op straat. Nu ligt er een fietsautostrade van Asse naar Zellik. Vier kilometer. Dat is om te lachen. Het zou niet zo moeilijk zijn om langs spoorwegen en kanalen fietswegen aan te leggen. Er ligt een fietssnelweg langs het water van Zwijnaarde naar Oudenaarde van 25 km, dat is al eens de moeite. En er is er ook eentje van Merelbeke naar Brugge, 50 km. Maar ja, dat is niet echt richting Brussel, haha.”

Nu ligt er een fietsautostrade van Asse naar Zellik. Vier kilometer. Dat is om te lachen.

Prestigewerken versus ervaringsdeskundigen

Je zou de aandacht kunnen trekken van de lokale politici.

“Die luisteren niet echt. Ik ben van mening dat je fietsers niet mag wegsteken. Je moet ze op de baan laten rijden. Er wordt door de politici altijd opgekeken naar Nederland want dat is hét fietsland bij uitstek. Dus ze passen hier hetzelfde systeem toe. Maar daar heb je een heel ander landschap dan hier. Het is er meer open zodat je gemakkelijker lange stukken kan doorklieven. In België lukt dat niet. Je hebt hier om de vijf stappen gevaarlijke kruispunten. Wagens passeren je om dan voor je neus te remmen omdat het rood is. Heel vervelend.”

Wat stel je voor?

“De fietser op de weg laten rijden zodat ze zichtbaar zijn voor automobilisten als er weer een kruispunt aankomt. Ook fietsstraten in het centrum zou meer gemeengoed moeten worden. Wagens blijven dan achter de fietsers. In Gent heb je al verschillende fietsstraten en dat lijkt wel te werken. Het komt de luchtkwaliteit & de veiligheid ten goede. En op het einde van de rit is het tijdsverlies voor de chauffeur verwaarloosbaar. Nu ja, blijkbaar zegt de wet dat je geen fietsstraten mag maken waar minsten twee busroutes passeren dus dan sluit je al veel uit.”

Lokale politici kunnen daar toch iets aan doen?

“Hmm, er is weinig kennis over het fietsgedrag, men luistert niet naar ervaringsdeskundigen. Ik kocht onlangs een Speed Pedelec, dat scheelt bijna twee uur per dag want daar kan je 45 km/ uur mee halen. Nu haal ik gemiddeld 25 per uur. Ik probeer het ding al twee maanden in te schrijven bij de DIV: ‘Nee, meneer er staat hier onderaan uw conformiteitsattest Speed Pedelec en er moet staan fiets ≤ 45 km/u.’ Een dieselverslindende wagen raakt op twee dagen met de glimlach ingeschreven.
Verder denk ik ook dat het beleid betere afwegingen moet maken in hun investeringen. Zo willen ze hier in Merelbeke de Bergwijkbrug volledig vernieuwen met fietspaden die voldoen aan de normen van een fietssnelweg. Hoeveel geld zal dat niet kosten voor een stukje van 50 meter? Als je gewoon op dat stuk een regel instelt dat automobilisten fietsers niet mogen voorbijsteken is het opgelost. Een verkeersbord zal wel zoveel niet kosten.”

Een prestigewerk dat opvalt tegenover een plakaatje dat automobilisten ‘benadeelt’…

Die kans zit erin.

Oké, iets anders… Let je op je voeding?

Euhm, ik drink ‘s morgens een glas melk voor ik vertrek.

Geen sapjes, poeders, food bars voor onderweg?

Niet echt. Ik denk dat ik ‘s morgens zodanig ben uitgerust dat ik er weer tegen kan. 57 km…

…is het einde van de wereld niet.

Haha, klopt. En mijn lichaam is best afgetraind. Ik ben nooit ziek. Ik geef daar ook niet aan toe. Ik put kracht uit dat lichaam. Op 17 jaar tijd nam ik vier ziektedagen op. Ik heb geen last van blessureleed. Ook niet toen ik op hoog niveau volleybal speelde. Bon, hout vasthouden toch.

Ik geloof ook wel dat mentale kracht je lichaam sterk beïnvloedt…

Ik weet dat je yoga doet maar ik ben niet met alternatieve middelen of methodes bezig. Ik vind het gewoon belangrijk dat je in je eigen kunnen gelooft.

Die gedachte zou alvast meer mensen overhalen om met de fiets naar het fitnesscentrum te rijden, haha!

Gewoon buiten laten sporten, Sophie. Dat is gratis en gezonder :-).

Zelfredzaamheid, het is waar!

Ken, merci! Ik ga wat meer met mijn honden gaan wandelen, ook in de regen en in de winter!

Lets do this!

Sophie.

Educate yourself:

Duitse steden mogen wagens bannen: Lees hier.

Burgers in actie voor betere luchtkwaliteit: Ademloos.

Eet slimmer & gezonder dan Ken :-): volg deze blog.