Mijn eerste jobje in Espinho, was koken voor een groepje yogi’s. Het was eigenlijk een vriendendienst maar het beviel de mensen zo goed dat ze me ervoor wilden betalen. Tegenwoordig sta ik hier meer in de keuken dan ik van plan was.
Ik volg al een tijdje Anna Jones die ooit onder Jamie Oliver werkte maar ondertussen zelf over een hoge x-factor beschikt. Op haar tafel staan groenten & gezonde gerechten centraal en haar manier van koken beïnvloedde me enorm. Als het wat technischer wordt, ben ik een fan van Stephanie Scheirlynck, een sportvoedingsexperte uit Nevele (meisje uit de buurt, whoopwhoop!) die ik leerde kennen toen Davy als veganist de Ronde van Vlaanderen uitreed. De stoere dame gaf hem toen heel wat persoonlijke raad & ‘onconventionele’ tips ( bier kan! Dierlijke eiwitten niet per se!) mee. Nafi Tiam, Wout van Aert, Greg van Avermaet, Lise van Hecke gaan allemaal bij haar ten rade, om maar te zeggen… Door deze dames te volgen en veganistisch te koken bleek ik zelf op een intuïtieve manier eten te bereiden die het goed bedoelt met mijn darmen, lever & gemoed en dat moet Susana (yogalerares & voedingsdeskundige) opgemerkt hebben. Ze vroeg me om mee te werken aan een detoxprogramma. Op dat moment was detoxen voor mij niet meer dan groene smoothies drinken en rauw voedsel eten. I couldn’t be more wrong. Susana legde me uit hoe het spijsverteringsstelsel werkt en waarom de ene voeding beter verteert dan de andere. Het begon te dagen dat als je gezond eet, je lichaam automatisch begint te zuiveren. It’s nature, stupid.
Kanarie in de koolmijn
Omdat ik het graag gezellig houd en ik ook met mijn ogen eet, begon ik me in voeding te verdiepen. Ik wil gezonde én coole gerechten serveren. Geen zalfjes en moesjes maar herkenbare gerechten zoals bij oma. Al snel kwam ik bij Michael Pollan uit van wie ik het boek ‘Een pleidooi voor echt eten’ heb gelezen (check zijn prachtige docu Cooked op Netflix!). Eerst het slechte nieuws: hij toont aan dat alles wat we weten over voeding gebaseerd is op foute aannames uit de wetenschap en politici die onder druk van de vleeslobby de voedselpiramide hertekenden. Zo was de voedingsindustrie er in ’73 in geslaagd om het ‘imitatielabel’ dat op bewerkt voedsel kleefde van tafel te vegen waardoor we namaakvoedsel meer en meer als normaal zijn gaan beschouwen ten koste van echte voeding. Dat werd alleen maar erger toen het FDA over proteïnen & vetarm eten sprak en niet meer over vlees & groenten. Door de aandacht te verleggen naar nutriënten kon de industrie op de consument inspelen en kregen zelfs hotdogs & hamburgers omega3- vetzuren. De sportdrankjes boordevol anti-oxidanten, glutenvrije dieetkoekjes, gezonde advocado’s boordevol essentiël onverzadigde vetten, enzovoort, volgden elkaar snel op. Boefen! Woohoo!
En hoe zit het met die proteïnen? De waarheid is dat we redelijk gemakkelijk onze dagelijkse dosis halen met peulvruchten, noten, linzen & groene groenten. Met een goed stuk vlees erbij zit je al snel over de aangeraden hoeveelheid. Trouwens, aan alle mannen die me ooit trots & glimmend vertelden dat ze hun vlees nodig hebben en vegetarisch eten voor konijnen vinden: die piepkleine bloedvaatjes naar de penis moeten er (oa. bij overdaad aan proteïnen) eerst aan geloven, daarom wordt een erectiestoornis ook wel de kanarie in de koolmijn voor ernstige gezondheidsproblemen genoemd. Karma is a bitch, hehe.
Goed nieuws!
Ik wil koken zoals het altijd was. Eerlijk en gezond. Samen aan een grote tafel. Nutritionisme is een ideologie en ideologieën zijn gebaseerd op aannames die we blindelings volgen waardoor we plots met z’n allen avocado’s zitten te prakken in plaats van gewoon te eten wat grootmoeder vroeger at: brood, aardappelen, verse soep, groenten, een stukje vlees. Vroeger waren het enkel de rijken die aan obesitas en hart-en vaatziekten leden. Ondertussen, door de overvloed van goedkope, bewerkte producten in kleurrijke verpakkingen, zijn de rollen omgedraaid.
Maar eerlijk is eerlijk: de schuld ligt niet alleen bij de overheid, de industrie (en laten we de media niet vergeten). Het ligt ook aan de menselijke aard en haar talent voor cognitieve dissonantie. We weten allemaal dat we bewerkt voedsel uit de buurt van ons gezin moeten houden. We weten allemaal dat we zittend door het leven gaan en meer moeten bewegen. Het is dus ook een beetje onze fout.
Het goede niews? Het is ook dankzij ons dat er opnieuw boerenmarktjes, stadstuinen & coöperatieven ontstaan waar buurtbewoners hun eigen groentjes kweken. Daar wil ik shoppen. Nog meer goed nieuws? Onderzoek wees uit dat het lichaam heel snel de negatieve effecten van een jarenlang ongezond voedingspatroon kan omdraaien door met een plantaardig voedingspatroon te beginnen. Instant happinness zoals het hoort! Het geheim zit hem in de verhoudingen dus dat blaadje salade en die twee schijfjes tomaat bij je steak,… Probeer eens een lekkere salade met vlees als smaakmaker. Er is dus niets mis met een stuk vlees maar we moeten het beschouwen als een bijgerecht of smaakmaker zoals in de Aziatische keuken. Eigenlijk is gewoon gezond eten (ontgiften) een beetje zoals permacultuur: sommige voedingsmiddelen zoals groenten, vlees, fruit, enzovoort, gunnen elkaar het daglicht niet dus die moet je apart kweken/eten. Als je na je steak bvb. een koffie drinkt, dan zal je lichaam niet al het ijzer uit het vlees opnemen.
Het beste nieuws? De keuze om gezond te eten ligt volledig bij ons. Laten we de industrie (die de politieke agenda bepaalt) van onze kleine kantjes profiteren? Of gaan we op ons gezond verstand vertrouwen en opnieuw genieten van gewoon… Eten? Zoals Susana me al van bij het begin zei: “Zuiveren begint bij jezelf onder ogen zien en op basis daarvan de juiste keuzes maken.”
Ga zelf op onderzoek uit en laat me weten hoe je eet:
http://nutritionstudies.org/videos/
Vragen & antwoorden Michael Pollan
Een paar goede sprekers over voeding (ook via Netflix te vinden).
Dit is ook België.
Tip: volg Dorien Knockaert.
Smakelijk!
Sophie.
hey Sophie, ik weet al lang dat je goed kan koken en je eten heeft me altijd gesmaakt .LY
Dank u moeke! Binnenkort samen in Portugal hé!