De dingen goed doen?!

Ik heb eindelijk wat ik wil dus er resten geen excuses meer om er niet voor te gaan. Na twee en een half jaar wordt het tijd om de dingen anders aan te pakken. Om westerse ideeën te laten varen en om de dingen geregeld krijgen. 

Een van die ideeën was: geen geld meer verdienen. Ik werkte iedere dag aan een boek maar bleef me lui of schuldig voelen. Van waar kwam dit? Wel, het is de ‘schuld’ van Adam Smith. Hij verklaarde dat de mens van nature lui is en dat deze dus beloond moest worden ‘om in gang te schieten’. Er ontstond een economisch systeem rond deze gedachte. Ondertussen is die achterhaald want de mens wil wel degelijk een zinvol leven, én daar voor werken. Maar het beloningssysteem is gebleven (waardoor mensen werken voor de beloning i.p.v. zinvolheid). Maar de manier waarop wij onszelf zien wordt voor een groot deel door maatschappelijke (onnatuurlijke) systemen bepaald. Dus ook al trok ik de kaart van de zinvolheid, het zelfbeeld dat ik lui was hield hardnekkig stand. Het duurde nog een paar jaar alvorens ik me er kon bij neerleggen dat ik geen geld op mijn rekening zag verschijnen. Problem solved.

En dan lees ik een quote van de onbevreesde Maya Angelou: “ Pursue the things you love doing and then do it so well that people can’t take their eyes of you.” Dat lijkt me een betere waarde om een sociaal & economisch systeemn (of mijn leven) mee op te bouwen. Volgens mij zouden er meer goede schrijnwerkers, geologen, buurtwinkels, cafébazen, ambachten, sociologen, filosofen, hulpverleners, enzovoort zijn. Mensen die het geluk hebben een job uit te voeren die ze graag doen, zetten zich in, zijn nieuwsgierig en vinden beloning minder belangrijk. In ons anti-sociaal & economisch systeem echter, kiest de werkmens liever voor de grote beloning dan voor zelfontplooiing, én neemt hij steeds minder verantwoordelijkheid (want geld is te onpersoonlijk & onbetrouwbaar).
Maar ik niet hoor, ik ben eraan ontsnapt weet je nog? Ik wil schrijven, dat lijkt me zinvol! En als ik dan eindelijk in een quinta aan een bos in Portugal woon, zonder alle afleiding, dan komen de woorden vanzelf! Toch?

Enter writer’s block.

Loser. Lafaard. Luierik.

Play dead
Wat betekent dat, de dingen goed doen? Volgens de digitale guru’s is dat: niet toegeven aan je impulsen, bewuste keuzes maken, prioriteiten stellen, doel voor ogen houden, je comfort zone uitdagen en hard werken.  Als het maar dat is, lol.
Even wat neurobiologie waar ik me in kon vinden:  Het heeft ook te maken ons oeroude reptielenbrein en zijn instincten dat onze minder oude neocortex (rationeel denken, menselijk brein) domineert. In dat opzicht zijn we allemaal oude krokodillen. Afleiding, ontkenning en slachtofferschap vinden hier een vruchtbare voedingsbodem.
Ik wil dus schrijven. Maar om er goed in te worden moet ik dus veel lezen, mijn stijlboek erbij halen en misschien nog eens door iemand zinsontleding laten uitleggen. Naamwoordelijk gezegde, wuk? Ah ja, en alle dagen schrijven ook. Maar dan gaat mijn beestig reptielenbrein in overlevingsmodus en vertelt het dat ik in gevaar ben. Je zult afgewezen worden! Je identiteit is in gevaar! Je kwetsbaar opstellen is geen kracht maar zowat stomste wat je kan doen!  Gij dwaze koe, ze gaan u verslinden! Verstop je! Play dead!
Dus voor ik echt eindelijk kon gaan schrijven moest ik dat reptielenbrein overrulen. Ja fok, hoe versla je iets dat al miljoenen jaren bestaat en ook nog eens je onbewuste handelingen controleert?? Daar komen de bewuste keuzes bij kijken, zo las ik onlangs in Zen of het konijn in ons brein. Bewust kiezen voor de dingen die wél goed zijn voor je. En dat probeer ik dus al sinds kerstmis. Het begint al met uit het warme bed stappen en dat ijskoude huis doorlopen om de haard aan te steken. Een uur yoga gevolgd door pranayama & meditatie. Vervolgens doe ik huishoudelijke taken en daarna ga ik aan het werk. We halen geen chips in huis en proberen gezonder te koken. Op zaterdag stel ik een menu samen voor de hele week en ga ik naar de markt. Een keer per maand rijden we naar de zero waste shop in Porto en hervullen we de lege pullen wasmiddel¹. ‘s Avonds proberen we te lezen, sporten, brainstormen, uit te gaan, hout te hakken of proberen nieuwe gerechten. Simpel is het niet, maar na een achtal weken zijn het routines geworden die voor ons werken. Ik mis bvb. Facebook niet (gebruik ik enkel voor een cursus die ik online volg) . Ik kan afvinken²!

Uit de kast

Of niet? Want al deze taakjes leiden me af van mijn grootste voornemen: mijn boek afwerken. Dat maf reptielenbrein heeft me alweer liggen. Daarom dat prioriteiten stellen/ meditatie goed is: het houdt me gefocust (dààg reptielenbrein, ik zie je wel!). Het is bijna drie jaar geleden dat ik mijn manuscript heb aangeraakt. Het ligt nog altijd in de kast. In een doos met alle research, notitieboekjes, inspiratiebronnen en steekkaarten. Ik heb het toen naar een stuk of vier uitgeverijen verzonden. Allemaal geweigerd. Het moet beter dus. Ik moet ervoor zorgen dat die uitgeverijen hun ogen niet van me kunnen afhouden dus misschien moet ik maar eens beginnen met dat manuscript uit de kast te halen.

Rolmodellen zoals Maya Angelou helpen me hierbij: “I believe that the most important single thing, beyond discipline and creativity is daring. To dare.”  Gewoon doen. De ballen hebben om te voltooien waar ik aan begon, het manuscript op te sturen en desnoods om een nieuw verhaal te schrijven. De rest heb ik niet in handen en dat moet volstaan. Ook daar ligt vrijheid. voltooien, aanvaarden & loslaten. Heel benieuwd hoe ik het ervan af ga brengen. Met vallen en opstaan. Zelfs in het jaar waarin ik 40 word en tot ik sterf. Nie pleuje.

Liedje om af te sluiten.

1. Mijn was rook nog nooit zo goed!!
2. Ik begon met een bullet journal om een overzicht te houden op alle taken, jobs,prioriteiten en wensen… It works miracles for me!Groet,Sophie