Vorig jaar schreef ik over zeven vrouwen die op een paar dagen tijd mijn muzes werden. Muzes zijn godinnen, bewakers van de kunst & cultuur. Voor mij zijn ze de gatekeepers van sensualiteit. Eind augustus zaten we weer samen, op een rooftop in Valencia. Dat was leuk!
These women. Het lijkt hen zo gemakkelijk af te gaan. De manier waarop ze praten, bewegen en zich kleden. Zo vrouwelijk. Als je nieuw bent in een groep bekijk je de dingen vanop een afstandje. En natuurlijk gedragen ze zich vrouwelijk want het zijn vrouwen. Maar niet alle vrouwen beschikken over de sensualiteit die ik bij hen mag aanschouwen. En dat hebben ze elk op hun eigen manier. De ene vriendin is al gereserveerder, uitbundiger of vrijmoediger dan de andere. Maar ze hebben allemaal GAME. Behalve ik. Daarom dat het zo boeiend is om hen aan de rand van het zwembad of ’s ochtends in de zetel in de gaten te houden. Je bewondert in anderen wat je zelf ontbeert. Jaloezie is een eigenschap die ik absoluut niet bezit (zero tolerance zelfs). Maar wat ik dus ook niet heb is GAME (zero game 😉 ). Op dat vlak ben ik een meisjesachtige tomboy eerder dan vrouwelijk. Pipi Langkous eerder dan de vrouwen uit de clip van Drake’s Nice for what: Issa Rae (check haar serie Insecure), Misty Copeland, Tracee Ellis Ross, Olivia Wilde,… En alhoewel ik mevrouw Langkous cool vind en met overgave mijn vrienden op een schimmel uit de handen van een rebellenleger zou bevrijden (lichtjes overdreven, ik weet het) of vrijwillig bij het verzet zou treden, toch krijg ik oksels als mergelgrotten als een knappe vent een paringspraatje met me wil maken. Ik verander dan in een bakvis met van die verschrikte manga-ogen. Geef mij toch maar dat rebellenleger!
Een vrouw die op een speelse & zelfzekere manier haar waar weet te verkopen; dat is bewonderenswaardig! Ook als ze er zich niet bewust van is. Had ik deze meiden maar vijftien jaar eerder leren kennen, denk ik voortdurend (en dat ik in een volgend leven een sexy Parisienne wil zijn).
Een harem zonder meester
Niet dat we het niet over seks hebben. Er blijven nog maar weinig ‘taboes’ overeind in die vijf dagen. Van vrouwvriendelijke porno, sexting en de mooiste penis van de wereld tot polygamie, twerken & PMS. Maar deze post gaat niet over seks of toch niet helemaal. Seksualiteit heeft voor mij een mannelijke connotatie. Sensualiteit is vrouwelijker. Een harem zonder meester.
De tweede avond blijven we met vier vrouwen op een terras in het centrum zitten kletsen. Na een poosje luisteren naar hun getinte gesprekken komt er een ander soort geheugen naar boven. Ik vertel dingen die ik nog nooit eerder vertelde. Jeugdzondes en dingen waar ik me best voor schaam en ik verbaas me erover dat ik het er zo gemakkelijk uitflap. Because nobody is judging.
In de vorige blogpost over hen schreef ik al over de vrijheid die het schept om met vrouwen op te trekken die zo recht voor de raap zijn dat er geen ruimte overblijft voor misverstanden, roddels of spanningen*. Het is leuk om je kwetsbaar op te kunnen stellen en dat dan als een kracht te ervaren. Het is een boost voor je zelfvertrouwen als meisje en als vrouw. Dat voelen deze dames allemaal wel denk ik want ze bewaken deze balans tussen kwetsbaarheid & zelfzekerheid als furies. Na die avond lijkt er toch wel iets in me ontdooit of geëvoceerd.
How I want my men
Wat me ook opvalt op onze city trip is de vlotheid waarmee alles verloopt. Ik geloof dat dit het grote voordeel is van geen hidden agenda’s of spanningen te hebben. Geen regels over wie voor het ontbijt zorgt of over wie betaalt. Geen geneut over wie de grootste kamer krijgt, geen striktheid over hoe we de dag moeten invullen, geen bewijsdrang, rivaliteit, vriendinnennijd, enzovoort. Nu ik er zo over nadenk is dat toch zoals het is om met mannen op te trekken. Geen gezaag of overleg en niet op je woorden moeten letten… No stress. Wie even alleen of met twee een koffie wil drinken kan dat. De laatste dag bracht ik door met in bed, lezend & slapend zonder dat ik me moest verantwoorden. Iedereen laadt haar batterij op op haar eigen manier en toch zijn we vooral samen. Dat is mijn definitie voor vriendsschap denk ik. Yes, volgens mij hebben de mannen die bij deze vrouwen horen, chance. Behalve tijdens pms-dagen, woehaa!
En ik wil dit ook omdraaien: ik wil mijn mannen zoals mijn vriendinnen, ermee kunnen praten, mmhahaaa! Ondanks al het gendergedoe in de media tegenwoordig denk ik dat mannen en vrouwen dichter naar elkaar groeien. Het is altijd cool om dat ‘in het echte leven’ mee te maken: een fijngevoelige gentleman ipv een droge macho en een vrouw die je zelfvertrouwen boost ipv je als rivaal te zien. Zonder dat de een moet inboeten aan mannelijkheid en de ander aan vrouwelijkheid. Integendeel.
Wiegende heupen
De laatste avond belanden we in een chic visrestaurant met een terras dat over de zee hangt. Een soort place m’as tu vu die ‘een van ons’ via een fake Tinder account van een arme Valenciaanse hottie heeft kunnen ontfutselen. Een andere Sophie kleedt zich op. Ik draag een lange avondjurk met decolleté (thx for the inspiration Beth) & deftige make-up (i’ve been watching you Alexia). Met wiegende heupen (thx for the tip Tara) wandel ik het restaurant binnen, onze ronde tafel bevindt zich helemaal achteraan. We zien er allemaal verdomd goed uit in ons avondkleed of mini-jurk en ik loop met Beth achter onze hood aan. We zien de mannen staren en de vrouwen bijna verontwaardigd kijken. Zó voelt dat dus, sensueel zijn, denk ik! De ober van dienst heeft het lastig bij het openen van zijn wijn, haha. Zeker als we met z’n allen de rechten verdedigen van Sarah die vegetarische bijgerechten wil bestellen ipv vis. De arme man demonstreert ons wat het is om een gat in de lucht te springen en rent op een drafje naar de keuken. Hi-lá-risch. We komen niet bij van het lachen.
These women, my muzes & rebels for the week. We filmen en fotograferen elkaar (stiekem) want we voelen het allemaal: de empowerment van sisterhood… Dat en het feit dat iedereen goede seks gaat hebben bij het thuiskomen. Die mannen van hen hebben chance. Ik zei het al.
Thank you, girls, this one is for you: http://www.konbini.com/ng/entertainment/drakes-nice-video-celebration-womankind/
* Natuurlijk weet ik dat niemand perfect is, dat we allemaal onze kantjes hebben en dat vijf dagen vakantie amper de realiteit raakt, maar daar gaat het hier niet om.
Goede travel app om rekeningen te delen: Splitwise
One love! Sisterhood!